دانلود گزارشهای کارآموزی و پروژه دانشجویی

دانلود پژوهش پیشینۀ حجاب و چگونگی نفوذ آن در ایران

فهرست مطالب

نهج‌البلاغه، نامه۳۱ ۶
قرآن کریم می‌فرماید: ۹
«مِنْ اَخْلاقِ الْاَنْبیاءِ حُبُّ النَّساء.» ۱۲
مبحث دوم: پیشینه حجاب در میان اقوام باستان تاکنون ۱۲
مبحث سوم: چگونگی نفوذ بی‌حجابی در ایران ۱۳
نتیجه: ۱۵
بخش دوم ۱۷
بررسی شرعی و فرهنگی حجاب (پوشش اسلامی) ۱۷
«زن بدون حجاب همچون خانه‌ای است بی‌حصار» ۱۸
الف: تعریف لغوی ۱۹
ب) تعریف عرفی ۱۹
ج) تعریف شرعی ۲۰
ج) الگوهای عفاف ۳۱
الف) منطقی نبودن حجاب ۴۲
ب) محدود شدن آزادی با حفظ حجاب ۴۳
ج) رکود فعالیتها به علت حجاب ۴۴
د: افزایش التهابهای جنسی با داشتن حجاب ۴۵
بند دوم: فلسفه حجاب در اسلام ۴۶
الف) آرامش روانی ۴۷
ب) استحکام پیوند خانوادگی ۴۸
ج) استواری اجتماعی ۴۹
د) حفظ ارزش و احترام زن ۴۹
مبحث دوم: رابطه لباس و حجاب با فرهنگ ۵۲
گفتار دوم: حجاب و فرهنگ اسلامی ۵۵
بخش سوم ۵۷
بررسی فردی و اجتماعی حجاب (پوشش اسلامی) ۵۷
بند سوم: حفظ عفت و پاکدامنی ۶۰
بند چهارم: تقویت ایمان و تقوی ۶۰
بند پنجم: رشد و تعالی معنوی زن ۶۱
بند هفتم: پرهیز از مدگرایی ۶۲
بند دهم: سلامتی روحی و جسمی ۶۳
بند اول: تضعیف و یا تخریب شخصیت و ارزش انسانی زن ۶۴
بند دوم: سلب امنیت زنان و دختران ۶۴
بند سوم: سست شدن ایمان و تقوی ۶۵
بند پنجم: مدگرایی ۶۶
مبحث دوم: بررسی اجتماعی حجاب (پوشش اسلامی) ۷۱
بند دوم: کاهش انحرافات جنسی ۷۲
بند چهارم: ترغیب به ازدواج و افزایش آمار آن ۷۳
بند سوم: سست شدن بنیان خانواده‌ها و افزایش آمار طلاق ۷۶
بند پنجم: افزایش آمار فرزندان نامشروع ۷۷
نتیجه: ۷۷
بخش چهارم ۷۹
آسیب شناسی «حجاب» ۷۹
و ارائه راهکار ۷۹
بند اول: تعریف حیا ۸۱
الف) مهار کردن نفس ۸۲
ب) فعل قبیح (ناهنجار) ۸۳
د) شخص حیاکننده ۸۵
بند اول: اقسام حیا ۸۷
د): ملاک چهارم ۸۸
الف): مراتب حیا از جهت ناظر ۸۹
ب) مراتب حیا از جهت فعل قبیح (نابهنجار) ۸۹
بند دوم: حیا و پوشش ۹۱
گفتار اول: عقل سلیم ۹۲
گفتار دوم: فطرت ۹۳
گفتار سوم: وحی و دین الهی ۹۴
گفتار چهارم: تجربه و مشاهده ۹۴
گفتار ششم: معیار حیات‌آفرینی و کمال بخشی ۹۵
گفتار هفتم: قانون سنخیت و جاذبه ۹۵
مبحث سوم: آسیب‌شناسی حجاب ۹۶
گفتار دوم: رسانه‌ها ۹۷
گفتار پنجم: تأخیر ازدواج ۹۸
گفتار هفتم: مقتضیات زمان ۹۹
گفتار دهم: معیارهای غلط در همسرگزینی ۱۰۰
گفتار یازدهم: عقده حقارت ۱۰۱
گفتار دوازدهم: بی‌مهری مرد نسبت به همسر خود ۱۰۱
گفتار شانزدهم: ابتلا به بعضی از بیماری‌های خاص ۱۰۳
گفتار هفدهم: دوستان ناباب ۱۰۴
گفتار اول: تربیت ۱۰۴
گفتار سوم: امر به معروف و نهی از منکر ۱۰۸
گفتار ششم: تحول بنیادین در رسانه‌ها و مواظبت مستمر بر کار آنها ۱۰۹
گفتار نهم: الگوسازی ۱۱۰
گفتار سیزدهم: اولویت دادن به خواهران محجبه در تمام زمینه‌ها ۱۱۳
نتیجه ۱۱۴
نتیجه‌گیری فصل اول: ۱۱۵

«امام علی(ع): زنان را در حجاب و پوشش نگاه دار، زیرا زن «گل» است.»
نهج‌البلاغه، نامه۳۱
این بخش متشکل از سه مبحث می‌باشد؛ در مبحث اول به تشریح مقام و حرمت دختران و زنان از دیدگاه اسلام و اقوام دیگر خواهیم پرداخت، در مبحث دوم پیشینۀ حجاب را در میان اقوام باستان تاکنون بیان می‌کنیم و در مبحث سوم نیز چگونگی نفوذ بی‌حجابی را در ایران بررسی خواهیم کرد:
مبحث اول: مقام و حرمت دختران و زنان از دیدگاه اسلام و اقوام دیگر
شایسته است که قدر و منزلت دختران و زنان از منظر شارع مقدّس احراز گردد و انصاف نیست که قبل از مطالعه و تعمّق در احکام الهی و ارشادات قرآنی و نیز بررسی وضع گذشتۀ زن در اعتقادات پیشین مردم ماقبل (تا زمان) مبعث رسول اکرم(ص) مبادرت به نتیجه‌گیری نمود. قبل از ظهور اسلام، اعراب جاهلیت رسم زشتی داشتند که به موجب آن دختران خود را زنده‌ به گور می‌کردند، این رسم ناپسند ریشه در ننگ شمردن فرزند دختر داشت، اما بعد از طلوع خورشید اسلام در شبه جزیرۀ عربستان، قرآن این رسم را جاهلانه دانسته و آن را تقبیح نمود:
«وَاِذا بُشِّرَ اَحَدَهُمْ بَالْنثی ظَلَّ وَجْهُهُ مِسْوَدّاً وَ هُوَ کَظِیم یَتَواری مِنَ الْقَومِ مِنْ سُوء ما بُشِّرَ بِهِ اَیُمْسِکُهُ عَلی هُونٍ اَمْ یَدُسُّهُ فِی التُّرابِ اَل سآءَ مایْحکُمُون.»
ترجمه: «و آنگاه که یکی از ایشان را (مردم دوران جاهلیت را) به دختری مژده میدادند، رویش از فروخوردن غیظ سیاه می‌گردید، خود را از مردم پنهان میکرد، از شرمندگی و زشتی امری که از باب مژده به او می‌دادند. از این رو نمی‌دانست که باید او را با قبول ذلّت و زبونی نگه داشته، بزرگ کند یا او را مثل سنّت دیرینه‌ایکه مرسوم بوده، زنده به گور نماید. به هر صورت آگاه باشید که چه غلط حکم می‌کردند.»
در قبائل ابتدایی (که نمونه‌های آن تا به امروز موجود است) زن را چون حیوانات به پلیدترین کارها وامی‌داشتند، از نفس کشیدن در کنار زن احتراز می‌کردند، به بهای اندک ایشان را می‌فروختند. در روسیه تازیانه‌ای به داماد می‌دادند تا همسر خود را بزند. همه جا ارزش زن خیلی کمتر از مرد بود. در آتن، زنان در اموالی که بیش از بیست من جو بود حقّ خرید و فروش نداشتند. زن یونانی حق عقد قرارداد نداشت، نمی‌توانست بیش از مبلغ ناچیزی وام بستاند، اقامه دعوی در محکمه برای او ممکن نبود. در قوانین سولون اعمالی که تحت تأثیر زنان صورت گرفته بود اعتبار قانونی نداشت، زن پس از مرگ شوهر از ارث او سهمی نمی‌برد. در اسپارت وقتی از پسر زائیدن زن مأیوس می‌شدند او را به مرگ محکوم می‌کردند. از جمله امثال رومیان این بود: «زن را نمی‌توان انسان نامید.» در ایران وضع بهتر بود، عزّت و کرامت زن را بیشتر در پرده داشتن او نشان می‌دادند از این جهت در نقش‌های ایران باستان کمتر به صورت زن برخورد می‌کنیم، با این وجود در قوانین ساسانی زن دارای شخصیت حقوقی نبود (از اشیاء بود). در هند و دیگر جاهای آسیا، بسیاری از معبدها زنانی به نام زنان مقدّس داشتند که روسپی بودند می‌رقصیدند، نیازهای جنسی راهبان و افراد دیگر را ارضاء می‌کردند و پول می‌گرفتند و به راهبان می‌دادند، گاهی افراد محترم یکی از دختران خود را وقف معبد می‌کردند. چینی‌ها زن را مصدر ناپاکی و مصیبت می‌دانستند، در چین غالباً نوزادان دختر را کشته یا به صحرا می‌افکندند، خویشان برای تولّد دختر تسلیت می‌گفتند.
در شریعت موسی دختر با بودن پسر ارث می‌برد و هر گاه ارث می‌برد نمی‌توانست با سبط دیگر ازدواج کند، درآخرین بند از وصایای دهگانه تورات زنان در ردیف چهارپایان و اموال منقول به حساب آمده‌اند، مادر اگر دختر به دنیا می‌آورد واجب بود دو بار غسل کند، از دعاهای یهودیان این است: «تبارک الله خالق و سلطان عالم که مرا زن نیافریدی.» در مجمع لاهوتی ماکون بحث بود که آیا زن جسمی بی‌روح است یا دارای روح می‌باشد؟ و در نهایت به این نتیجه رسیدند که زن دارای روح نمی‌باشد. در تعلیمات سن پول به زنان اجازه خواندن، نوشتن و آموختن داده نشده است. در اسپانیا فقط مریم قدّیسه را انسان می‌دانستند و سایر زنان را برزخی میان انسان و حیوان می‌دانستند. تا سال ۱۹۰۰ میلادی زن به‌ندرت دارای حقّی بود که مرد ناگزیر به ادای آن باشد. زنان آفریقا تا قرن نوزدهم هم‌چون بردگان و ابزار کشاورزی خرید و فروش می‌شدند. در تاهیتی زنان مجبور بودند بچه خوکان را از سینه خود شیر دهند، در آئین برهمنی و هند جامعه به چهار کامت (طبقه) تقسیم می‌شد و آن طبقه‌ای که به حساب نمی‌آمدند «باریا» خوانده می‌شدند و زنان در بسیاری از تکالیف مانند باریاها بودند. قانون مانو مقرر می‌دارد که زن باید در طول زندگی زیر قیمومیّت مرد باشد، اول پدر بعد همسر و سپس شوهر، باید مرد را ارباب و خدا خطاب کند، همدوش او راه نرود، باید کارها را انجام دهد و پس‌مانده غذای همسر و پسر را بخورد، زن از کسب دانش محروم بود.  عقاید تحقیرآمیزی بسیاری نسبت به زن وجود داشت از قبیل: «زن انسان کاملی نیست.»، «زن هرگز به بهشت راه نخواهد یافت» و نظایر آنها که نتیجه آن غرور مردان سطحی‌نگر و حقارت زنان جاهل به امر الهی بود.  و اینک به مقام زن در اسلام می‌پردازیم:
پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: «دختران فرزندانی هستند که جوهره مهربانی، کمک، انس، برکت و آرامش در آنان است.»  امام صادق(ع) فرموده‌اند: «دختران حسنه و پسران نعمت هستند، حسنه رحمت است و سؤال ندارد ولی از نعمت سؤال می‌گردد که آیا شکر واقعی و عملی آن به جا آورده شده است یا خیر؟»  پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «هر کس دختری دارد خداوند آماده یاری کردن و برکت دادن به او و آفریدن اوست.»
قرآن کریم می‌فرماید:
«وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوف»
ترجمه: «و برای زنان است حقّی از معروف و خوبی همانند آنچه که برای مردان حقّی برایشان هست.»
مقام زن در اسلام چنان است که در قرآن، سومین سوره مفصّل به «النساء» نامیده شده است و در ده سوره دیگر از قرآن کریم مسائلی مربوط به حقوق وکرامت زن آمده است. همه جا در خطابات عامّ قرآن، زنان مورد خطابند و غیر از این موارد، از بسیاری از مفاهیم قرآن می‌توان مطالبی درباره حقوق و منزلت زن استنباط نمود. پیش از اسلام در هیچ قانون از قوانین اجتماعات متمدّن و بزرگ، درباره ارزش واقعی زن، اثر وجودی او و نیز فقط کرامت و حقوق او، نفصیلات فلسفی، روانی و نیز مواد قانونی وجود ندارد. در نظر اسلام زن، عضو جدانشدنی اجتماع است که تا ارزش انسانی و مسؤولیت‌های ویژه خود را نشناخته و به کار نبندند و همچنین تا زمانی که اجتماع ارزش و مقام زن را درنیابد آن اجتماع به تکامل نخواهد رسید، زن در اسلام موجودی زیبا، ظریف، مستقل و آرامش‌بخش است با تقدس دختری، همسری، مادری، خواهری.  پیامبر(ص) فرمودند: «از دنیای شما سه چیز را دوست دارم. بوی خوش، زنان و نور چشم نماز را.»

(( برای دانلود کلیک کنید ))